Blanés (Spanje)

Vorig jaar zomer stond deze vakantie al op de planning, maar door alle wisselende COVOD-19 berichtgevingen ging dat toen niet door. Jessica had via de mail contact met de camping, en onze reservering van 2021 bleef gewoon staan, maar dan voor 2022. 👍🏻

Zondag 26 juni, rond de klok van 23:00 vertrokken we naar onze bestemming, Camping Bella Terra De reis verliep voorspoedig en na diverse korte pauzes, Olaf moest af en toe ook even z’n behoeftes doen, kwamen we rond een uurtje of 3 in de middag van de 27e aan.

Aangemeld bij de receptie werden we door een alleraardigste knul naar onze plek gedirigeerd. Daar aangekomen meteen begonnen met het uitvouwen van de tent.. En toen begon de tijdelijke ellende. Er stond een boom in de weg, althans, dat dachten we in eerste instantie. Onze tent is ruim 7 meter lang, inclusief luifel, en dat paste eigenlijk niet zoals we dachten. Ik naar de receptie en ons “probleem” even voorgelegd we konden eventueel een andere plek krijgen. Terug bij de plek gekomen zeg ik tegen Jessica, we kunnen naar een andere plek. Jessica stond al even te kletsen met de Hollandse buurman en die zei toen, zet die tent overdwars, dan past het vast wel. Dus, samen even de maten uitgemeten d.m.v stappen en verdomd, het zou moeten passen.
Tent kwartslag gedraaid en als een speer aan de gang gegaan. Het begon namelijk een beetje te betrekken en de wind nam ook meer en meer toe. Binnen no-time stond de tent, gaat ook makkelijk met die 4 opblaasbare buizen.

Rond 19:30 begon ik wat flauw te worden en kreeg behoorlijke trek. Met een bezweet hoofd naar het restaurant en pizza’s besteld. Die konden meegenomen worden, dus snel naar het winkeltje om wat flessen dringen te halen. Bewapend met 2 heerlijke pizza’s en een paar flessen limonade terug naar de tent gelopen waar Jessica nagenoeg de tent had ingericht. Lekker gegeten, laatste dingen gedaan en toen was het tijd om even een rondje te lopen en de camping te verkennen.

Lekker dicht bij het strand en sanitair gebouw. Beide op ± 20 meter sjokken van onze tent. Na het rondje verkennen lekker gedoucht en opgefrist en wel in de stoel geploft. En dat was trouwens mooi op tijd, want toen we goed en wel zaten begon het te onweren. Buitje van een uurtje of zo, stelde verder niet veel voor.

Ergens halverwege de nacht stompte Jessica mij in m’n zij met de mededeling dat de tent in elkaar was gestort… Bleek iets te snel gewerkt te hebben, was van 1 buis het eindkapje vergeten te hebben erop te draaien waardoor de buis heel langzaam z’n lucht verloor.🤦🏼‍♂️🤷‍♂️ Die midden in de nacht even weer voorzien van wat wind en snel weer verder gaan snurken.

Maandag even de tent voor de meiden opgezet en die later die dag opgehaald van het vliegveld en Gerona. Voor Wendy en Tess een hele belevenis, beide vlogen voor het eerst. Viel gelukkig mee, al was het natuurlijk wel reuze spannend. Op de terugweg naar de camping lekker gegeten bij de BurgerKing (waar we nooit meer komen, zo’n slechte behandeling) en rond 22:00 maakte de dames kennis met hun tent.

De dames verbleven 11 dagen op de camping, en het was super gezellig. Lekker bakken in de zon op het strand, en verder gewoon relaxen en bijtanken. Af en toe even wezen shoppen in het dorp of een drankje doen bij het restaurant.

Nadat we de meiden vrijdag weer hebben gedumpt op het vliegveld verbleven Jessica en ik nog 3 dagen met z’n tweetjes op de camping. Lekker buiten de deur wezen eten en verder gewoon luieren en relaxen. Dat was sowieso onze doelstelling. Genieten van de omgeving met zo min mogelijke inspanning hahaha.

De terugweg, welke onvermijdelijk was, verliep ook redelijk voorspoedig. Alleen ergens in Frankrijk was de KaartenApp op m’n iPhone door de warmte de weg kwijt, en dat ding van Jessica was niet meer vast te houden, zo heet was ie geworden. Maar verder geen grote problemen. Zelfs in Nederland konden we gewoon doorrijden. Bij thuiskomst meteen even doorgepakt en de auto leeg gehaald, zoveel mogelijk alles weer opgeruimd en de wasmachine draaide al de eerste was.

Voor volgend jaar weten we onze bestemming al. Zelfde camping en het liefst ook de zelfde plek. En misschien, als het lukt een weekje langer 😁 We moeten wel overstappen op koken op gas, want de elektra van de camping is niet bestand tegen een koelkast, ventilator en elektrische kookplaat met 2 pitten in gebruik. Dus daar gaan we nog even voor op pad. En nog wat andere kleine dingen waar je pas achter komt als je gaat kamperen.

En, we nemen halverwege de reis een B&B. De hele rit doorjakkeren gaan we niet meer doen.

 

Bijzondere Berlijn trip.

Weer Berlijn zullen de lezers van mijn blog wel denken. Ja, inderdaad! Weer Berlijn. Het is gewoon een zeer intrigerende en bijzondere stad, met zo’n bak geschiedenis, en dat is wat ons trekt.

Waarom is het dan deze keer bijzonder? Nou, ten eerste zijn we tijdens deze trip 25 jaar getrouwd, en, wat ontzettend leuk is, m’n schoonouders zijn mee.

Tijdens een gezellige visite vertelde wij dat er weer een trip naar Berlijn op de planning stond, en daar zaten we over te kletsen. Op een gegeven moment zei m’n schoonmoeder, daar wil ik ook nog wel een keertje heen. Toen ze weer richting Amersfoort gingen zaten Jessica en ik daar over door te praten en toen besloten we, als ze het leuk zouden vinden, om ze mee te vragen. Naja, het antwoord laat zich raden natuurlijk, daar kwam een volmondig JA!!! op 😀

Jessica had een hotel uitgezocht waar ook onze pup welkom is. En na goedkeuring van m’n schoonouders 2 kamers geboekt. Helaas niet naast elkaar, zo bleek bij aankomst, maar goed. Dat mag de pret van 4 dagen Berlijn niet drukken.

Afgesproken was dat ze 25 mei al bij ons zouden komen slapen, zodat we de 26e na het ontbijt op tijd de auto in konden stappen om de reis naar Berlijn te kunnen beginnen. Rond 09:00 vertrokken we en na een voorspoedig verlopen reis waren we er rond ± 15:30. Op het eerste gezicht leek het alsof we toch wel ver van alle bezienswaardigheden zaten, maar dat viel toch wel aardig mee. Ik ga niet alles opnoemen, maar na verhalen tijdens de reis over dat het 32 jaar geleden was dat m’n schoonouders de Brandenburger Tor hadden gezien, zonder beeld op top, zijn we die natuurlijk de 2e dag meteen gaan opzoeken.

Ben en Lotty. Na 32 jaar weer bij de Brandenburger Tor, nu met beeld op top.

Uiteraard zijn we ook even richting Reichtag gelopen en nadien richting het Russische Monument. (gelukkig was er niets meer te zien van alle teksten die geplaatst waren toen de russen in Oekraïne binnen vielen. Dat was en is, vind ik, zo ontzettend respectloos). Verder gewoon lekker van alles en nog wat bekeken en eind van de dag lekker ergens gegeten.

Op de planning stond ook een rondleiding in een bunker https://www.berlinstory.de/ Nou ben ik zelf al een aardige tijd geïnteresseerd in alles wat met WWII te maken heeft, en op NatGio komen ook de meest bizarre beelden voorbij, maar zo zo geconfronteerd met grote foto’s op 2 meter afstand, de koude rillingen liepen over m’n lijf. Ook Jessica, Ben en Lotty waren zwaar onder de indruk van alle verschrikkelijke beelden die te zien waren. Maar ja, het is natuurlijk realiteit, en omdat het never nooit vergeten mag worden, is tonen van die verschikkingen ook prima. Aan het ontbijt was het nog even gespreksonderwerp. Ben heeft er slecht van geslapen, de beelden bleef door z’n hoofd spoken.

Op de laatste dag, we hadden al genoeg gewandeld, hebben we Ben en Lotty kennis laten maken met de U-bahn, S-bahn en Strassen-bahn. We gingen naar een soort van Hollandse wijk. Dat was nog wel een stukje weg van het hotel, maar met het OV was het daar prima te doen. Dagkaartje gehaald (€10,- pp) om in 3 zones te kunnen reizen. En je kan dan ook nog eventueel met lijn 100 op pad gaan.

De wijk zag er leuk uit, helaas wel verkeerde dakpannen. De oerhollandse oranje dakpannen waren niet gebruikt, wel een niet geheel kloppende imitatie dakpan 😀 . De klok en trapgevels zagen er leuk uit, maar je kon duidelijk zien dat het ergens halverwege de jaren ’90 was gebouwd. Leuk geprobeerd, het trekt toeristen, maar het was het toch allemaal net niet.

Hollandse wijk.

Halverwege de middag kwam de zon door en was het tijd voor een terrasje. Die hadden we gevonden nabij de East Side Gallery. Pirates Beach Bar Café Restaurant was lekker rustig dus daar gingen we wat drinken. Ff een van een lekker biertje genoten en de dames van lekker sapje. Daarna even de Gallery bekeken en langs het water rustig terug gelopen en bij het eerder genoemde restaurant lekker hapje gegeten. Dat was tevens de afsluiting van onze trip. Tijdens het eten de dagen doorgenomen en toen werd het Jessica en mij duidelijk, de oudjes hebben genoten. De stad heeft bij hun een onuitwisbare indruk achter gelaten en, uiteraard, ook vee herinneringen opgehaald en nieuwe herinneringen gemaakt.
Missie geslaagd dus 😀

Het was voor Jessica en mij de 4e keer Berlijn. Kan nu al zeggen, zeker niet de laatste keer. We hebben al bedacht dat we er zeker nog een keer met de kinderen heen willen. En als ze dat niet willen, dan gaan we lekker weer met z’n tweetjes.

Note: Gisteren naar de verjaardag van m’n schoonzusje geweest en Ben zei mij dat de trip nog geregeld door z’n gedachtes gaat. Zo ontzettend leuk en fijn dat hij het geregeld herbeleeft.

 

Laatste ritje van m’n dienst

Moest van Amsterdam met de sprinter naar Lelystad. Dus, na m’n schaft en tevens rookpauze op m’n gemak naar spoor 13A gewandeld. Was er wat vroeg, dus lekker even op het bankje gaan zitten tot m’n trein binnen kwam rollen.

Op spoor 11A stond een trein (2 locomotieven) die naar de Zaanstraat moest, maar er was helemaal niemand bij. Maar het sein stond al wel veilig. Het duurde en duurde maar dus heb ik de treindienstleider Oostzijde maar gebeld en gezegd dat er niemand bij die trein was. Sein werd herroepen en met +4 kwam mijn trein binnen. 🤨

M’n hc sleutelde lekker rap en op Weesp waren we weer op tijd. 💪🏻 Maar eenmaal op de Flevolijn was het pas echt feest.🥳 Er stond een trein met problemen op Poort. Kan gebeuren, de deuren wilden niet meer sluiten of zo. 🤷🏼‍♂️ Na ongeveer een minuut of 10 ging de handel weer aan de rol en konden we onze weg vervolgen.

🎤Het is een kwestie van geduld…..🎤(niet tot heel Holland Limburgs lult) 😁

Helaas was dat ook weer van korte duur, de inrijder van Almere Centrum stond op rood. Contact met de treindienstleider opgenomen en die wist mij te melden dat de hc van de trein vooronderzoek hem had gemeld, via zijn machinist, dat er in onze trein een suïcidaal meisje zou zitten😳 Raar verhaal, in eerste instantie, tot we op Almere waren. Bleek de zus van dat meisje die melding gedaan te hebben en de hc was druk bezig met bellen en waarschuwen over wat er allemaal aan de hand was.

Uiteindelijk zijn wij met +14 vertrokken naar Lelystad om daar aan te komen met +8. Geen al te slechte score. M’n hc had er zin in (om naar huis te gaan) en ik deed natuurlijk lekker mee. (Wilde ook gaarne naar huis 😁😁

O

 

Pro of Anti

Zoals iedereen wel weet, ook degene welke onder een steen leven, heerst er een soort van pandemi in de wereld en dus ook in Nederland. En dat is zeer vervelend, want je kan er doodziek van worden, of er zelfs aan overlijden. Om dat laatste enigszins te voorkomen zijn een aantal farmaceutische bedrijven als de wieder weerga aan de slag gegaan om een vaccin te ontwikkelen die, als het even mee zit, ons immuunsysteem gaat ondersteunen om ons te beschermen tegen COVIS-19. En na hard werken en veel testen, is er een vaccin welke die ondersteuning biedt. En dat is, mijn mening, een fantastische ontwikkeling.

Maar…. er zijn tegengeluiden, en dat is prima. Mensen moeten de voors en tegens kunnen horen en lezen, maar dan wel wetenschappelijk onderbouwd. En daar wringt de schoen een beetje (boel). In ons landje hebben de mannen Baudet en Engel een hele andere mening, en dat mag, maar die zijn niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Vooral de heer Engel, een mislukte dansleraar, is helemaal niet wetenschappelijk onderlegt, en de heer Baudet baseert zijn uitspraken op onderzoeken die, helaas voor hem, keer op keer onderuit gehaald worden door de wetenschap. Het gevolg is wel dat, omdat ze maar bij elke gelegenheid blijven herhalen dat we geïnjecteerd worden met gen-therapeutische rommel, er nu nog een groot aantal mensen niet gevaccineerd zijn. Zeker uit de mond van een, in mijn ogen compleet ontspoorde politicus, is dat best wel zorgelijk.

En dat heb ik dan gisteravond mogen ervaren. Ik had pauze op Den Haag, en zat daar op m’n gemak een sigaartje te roken toen het gesprek tussen 4 collega’s begon over COVID-19. Alle 4 waren ‘weigeraars’ en alle 4 participeerden ze in diverse groepjes op Telegram waarin de anti vaxxers samen komen. Er was 1 collega, Turkse komaf, die niet meer naar zijn geboorteland gaat omdat mama en papa gevaccineerd zijn en omdat hij daar werd aangesproken op het niet dragen van een mondkapje.

Mama ging een vaccinatie halen toen hij er was, werd boos op haar, kregen mot, en hij is vertrokken… Ik vind daar iets van, natuurlijk. Een vaccinatie, of je nu voor of tegen bent, kan nooit en ten nimmer tussen ouder(s) en kind komen te staan. Gebeurt dat toch, dan is er altijd al iets mis geweest in die relatie..

Om terug te komen op mijn pauze. Ik kreeg de vraag of ik wel gevaccineerd was. Ja, dat ben ik. Kreeg me daar een stortvloed van kritiek over me heen gestort.. echt niet leuk meer.. Ik heb ze gezegd, luister. Iedereen is vrij om een keus te maken. Maar ga mij niet af zitten zeiken omdat ik wel gevaccineerd ben. En tegen die Turkse collega zei ik ook nog dat ik het niet kan begrijpen dat hij boos op z’n moeder werd omdat zij haar keus om wel gevaccineerd te worden, niet kon respecteren. Ik vond en vind dat respectloos.

Maar het werd nog gekker. Er komt een black-out aan. Wanneer kon de collega niet exact zeggen, maar hij was blij dat hij 3 hoog achter woonde. Het riool gaat overstromen, huizen zullen onder komen te staan, voedsel gaat schaars worden, massale vechtpartijen tussen gevaccineerden en ongevaccineerden zullen er komen bij de winkels om voedsel. De man had, trouwens niet handig als BOA, een Samoerai zwaard in huis, en hij zal niet schromen om dat ding te gebruiken als de black-out eenmaal een feit is. Gaat overigens een week of 3 duren, en de gevaccineerden zullen massaal de straat op gaan, omdat zou blijken dat ze door de overheid (Rutte en de Jonge) belazerd zijn. Gevaccineerden gaan ook allemaal 10-15 jaar eerder dood door die gen-therapeutische rommel.

Ik ben niet snel van m’n stuk te brengen en voel mij ook niet snel geïntimideerd, maar deze 4 anti’s baarde mij wel zorgen. Geeft toch een inkijkje in wat er op Telegram en in de diverse groepjes zich afspeelt. En…je zit met ze op de trein. En als ze mij nu al zo afzeiken, wat gaat er dan gebeuren, nu ze mijn smoelwerk hebben gezien, als er problemen zijn tijdens een rit samen?

Iedereen moet lekker zelf weten wat ze doen. Ik spreek niemand aan op en stoot ook niemand af die een andere keuze heeft gemaakt dan ik. Maar wat ik dus niet kan en wil accepteren is dat ik wel als een gevaccineerde paria word bekeken, en dat ik bekeert moet worden.. Oprotten!

 

Schrik van je leven

Het ergste wat je je als machinist kan overkomen is een aanrijding. Met een persoon, dier of wat dan ook. Op de tweede plaats komt bijna aanrijdingen, om het even met wat. Van nummer 1 heb ik, afkloppen, nog geen ervaring in opgedaan. Van nummer 2 inmiddels genoeg. En over het algemeen doen die mij niet zo heel veel. Behalve dan vanavond.

Ik kom aan op Utrecht Overvecht en zie daar een vader en 2 kindertjes lopen. Toen het et allerkleinste mupke ons aan zag komen, pakt haar stepje en al lachend kwam ze vrolijk richting mijn trein en perron rond aan steppen. Ik bedacht me geen moment, trek de remkraan in de snelremstand, en zie dat die kl**tzak van een vader toen pas die kleine beet pakte..

M’n conducteur stond even bij me en zag alles gebeuren. De deuren ontgrendeld en hij stiert naar buiten en geeft die vader flink de wind van voren. Toen hij klaar was deed ik er nog een schepje bovenop. Adrenaline level zat sky high. Het ergste van alles was nog, die kl**tzak van een vader stond er bij met een houding van ‘wat maken jullie je nou druk zeg! Er is toch niks gebeurd’ Maar ondertussen sloeg bij mij de bibbers even goed toe.

Ik hoefde gelukkig niet ver meer, als ik door had gemoeten ging hem dat toen even niet worden. In Utrecht aangekomen meteen even mij gemeld bij de wachtdienst om een MBO op te laten maken. Voorts heeft de man via de bijsturing er voor gezorgd dat mijn eerste slag Utrecht – Baarn werd opgevangen. Zo had ik even de tijd om van de schrik te bekomen en even te bellen met Jessica. Naderhand nog even zitten praten met wat andere collega’s en toen voelde ik mezelf weer beter worden. Paar bakken koffie, wat broodjes en een half sigaartje deden wonderen.

Tegen de tijd dat ik weer naar Baarn moest toch ook even met de bijsturing gebeld om te melden dat ik weer aan de slag ging. Ook aan hem even vertelt wat er loos was, en waarom de slag opgevangen moest worden. Ik moest beloven dat, mocht het toch niet gaan, ik aan de bel moest trekken, dan kon ik naar huis. Was gelukkig niet nodig.

Volwassenen die “voor de grap” net doen alsof ze voor je trein willen springen krijgen een toeter en de wereld beroemde vinger. Maar bij/met spelende kinderen ben ik altijd veel alerter. Die zien geen gevaar, daarvoor hebben ze ouders. Maar die vader van vanavond, die mogen ze van mij meteen uit de ouderlijke macht ontzetten en de kinderen onderbrengen bij mensen die wel een verantwoordelijkheidsgevoel hebben.

Het trieste van dit verhaal is overigens dat die andere kleine meid, wel doorhad dat het heel gevaarlijk was wat haar kleinere zusje deed, en dat ze heel goed in de gaten had dat die twee mopperende meneren echt boos op haar papa waren. Die begon namelijk zachtjes te huilen… arm klein meiske..

PS: Toen de wachtdienst van Lelystad, tevens m’n teammanager de melding binnen kreeg, hing hij ook meteen aan de lijn. Dus bij hem ook nog even m’n verhaal gedaan, wat ik klasse vond!

 

Avondklok

Helaas, het coronavirus is nog steeds niet onder controle. Cijfers schommelen te veel en er moest ingegrepen worden. Onze regering, waar veel over te zeggen valt qua aanpak, heeft in hun wijsheid besloten om dan toch maar die vervelende avondklok in te voeren.

In buurlanden is het al even gaande, hier wilde men er vooralsnog niet aan. Het is toch een beperking met grote impact. Nu het een feit is, is het huilen met de pet op.

Oproepen om vooral niet aan de regels te houden zijn niet van social media weg te slaan. Met stevige bewoordingen wordt geprobeerd mensen de mobiliseren om massaal er geen gehoor aan te geven. Gelukkig zijn er ook mensen met veel meer verstand die er niet op gereageerd hebben en zich wel aan de regels willen conformeren.

Stoere woorden als ” ik ga mij er niet aan houden” “ik laat mij niet inperken” “ik kan dan niet onthaasten na verplichtingen” zijn niet van de lucht. Maar als je dan verder leest, dan zie je toch dat ze keurig netjes voor 21:00 al thuis zitten. Het is me toch niet wat, dat je niet doelloos het land door kan reizen. Je zou er bijna medelijden mee krijgen. Het dwangmatige reizen, om het reizen, is eigenlijk best wel voer voor een club psychologen.

Ook las ik dat de suïcide cijfers omhoog zouden schieten. Waar dat op gebaseerd is, geen idee. Ik lees niets daarover in de media van de buurlanden, die een veel strengere avondklok hebben (18:00 of 20:00) Het is een toestand, dat zeker. Al heb ik wel het idee dat het veel erger gemaakt wordt dan het al is. 21:00 is geen verkeerde tijd, als je de 18:00 en 20:00 in ogenschouw neemt. Kan je toch net even iets meer doen dan in de strengere landen.

De rellen van afgelopen weekend, die zijn kansloos natuurlijk. De avondklok aangrijpen om de boel maar kort en klein te slaan, wagens in brand te steken, winkels te plunderen, heeft niets met die avondklok te maken. Mijn mening is dat dit aangegrepen werd om te rellen om het rellen. Dit tuig, waarvan 7 minderjarige gassies in Amsterdam nu nog vast zitten, mogen van mij de zwaarst mogelijke straf krijgen die mogelijk is.

Ik hoop dat de cijfers snel zullen zakken en dat die avondklok niet verlengt hoeft te worden. Ook hoop ik dat de GGD meer mogelijkheden toegereikt krijgen zodat ze nog meer en sneller kunnen gaan vaccineren. Tot die tijd zullen we het toch samen moeten doen, hoe vervelend, eenzaam en troosteloos het ook is.

 

Gelukkig en Gezond 2021

Dat is wat we elkaar gewenst hebben op 01-01-2021. En het nieuwe jaar begon voorspoedig. 02-01-21 gezellig met de kinderen een soort van nieuwjaarspakjesavond georganiseerd en onder het afdak gegourmet.

Maandag de 4e kom ik beneden en ligt er een briefje, Jessica is voor een corona test. (huh?) Er was helemaal niks aan de hand, de afgelopen dagen, maar ze had die maandag ineens geen reuk en smaak meer. Kan gebeuren, er heerst buiten COVID-19 ook gewoon nog de griep.

Dinsdag voelde ze zich al niet helemaal topfit, en ’s avonds kreeg ze tegen 22:00 de uitslag. Positief! Sh*t! Tess en ik moesten in thuis quarantaine en blijven dat s.w.s t/m de 15e. Jessica moest in thuis isolatie, s.w.s tot se 18e. Dat heeft te maken met haar medicijnen voor de reuma.

Tess en ik moesten na 5 dagen getest worden, en dat hebben we vandaag, 09-01-21 ondergaan. Brrr, was voor Tess de 2e test en voor mij alweer de 3e. Deze keer was het erger dan de vorige keren. Komt doordat er nieuwe wattenstaafjes gebruikt worden. Dunner en moeten langer in de neus en aan beide kanten van de keel gehaald worden. Lekker tegen de huig aan, wat weer kokhalzen veroorzaakt haha.

Groot compliment aan onze werkgever NS. Jessica staat, uiteraard, op ziek, zij is tenslotte positief getest. Ik sta op B.A. (Betaald Afwezig) Afwachtende de uitslag van de coronatest, blijft dat zo. Als ik negatief ben, dan mag ik vanaf de 12e weer gaan en staan waar ik wil, met inachtneming van de geldende regels. Alleen, ik mag nog niet werken. Daar baal ik wel van, maar het is zoals het is. Tess mag dat ook niet, die baalt nog meer omdat ze niet kan afspreken met haar vriendinnen.

Het ziektebeeld van Jessica is wisselend. beroerd, opgewekt en weer beroerd. Verschilt echt per dag. Maar… ze heeft gelukkig nog geen koorts en is, buiten wat verkouden, niet benauwd o.i.d. Dat stemt ons wel gerust.
Verder ligt ze lekker in d’r bed, heeft ze een belletje (of via iMessage) RoomService, en kan ze op haar MacBook haar series kijken en haar boek lezen, welke ze gekregen had van de kids.

Het is een gek virus. Je gaat de deur uit, niks aan de hand, 2,5 uur later heb je geen reuk en smaak meer en binnen 12 uur ben je zo beroerd als maar kan.. Hou je aan de richtlijnen, dan ben je relatief veilig. Al zegt dat natuurlijk niet alles, want Jessica deed het ook, en toch ligt ze nu ziek in bed.

 

Stoptonend Sein Passage

Gisteren een heel relaxed dienstje gekregen. Naar Zwolle, Groningen, Utrecht en weer naar Zwolle. En vanaf daar met een lege trein naar Lelystad. Die laatste trein is er niet meer van gekomen.

Bij binnen rijden op Zwolle was het de bedoeling dat ik via een middenspoor naar een perron spoor zou gaan. Daarop heb ik wel een sein gezien die uit de stand stop was gekomen, alleen was dat dus niet mijn sein… Die van mij was namelijk vuurrood. Helaas te laat opgemerkt en er, nadat ORBIT mij waarschuwde, toch net doorheen gegleden.

Nou, de poppen krijg je dan wel aan het dansen en zelf zit de adrenaline pijl tot in de oren… Eerst maar eens even met de treindienstleider gebeld, en vertelt dat ik een STS gereden heb. Als droog antwoord kreeg ik te horen “we zagen het al dat spoor 2B ineens bezet was”… ” we gaan hier even in overleg, kom zo bij je terug” Dat duurde ongeveer 5 minuten en kreeg de opdracht en toestemming de trein om te bouwen, terug te rijden naar 2A, daar weer ombouwen en dan de rijweg naar 1B te maken. In de tussentijd was onze enigste reiziger en mijn hc, die ik verder niet meer gesproken of gezien heb, geëvacueerd, en de opdracht uit gevoerd.

Nadat ik dat gedaan heb, de KNOCO gebeld om te vragen waar ik mijn laatste trein kon vinden. Nadat ik had opgehangen werd ik gebeld door de wachtdienst, ik mocht geen millimeter meer rijden.. Oeps…. dat word een lange nacht. Hij kwam naar Zwolle om een verklaring op te maken, waarop ik nog zei, mail hem je wel zodra ik thuis ben. Daar trapte hij niet in. Logisch, achteraf. Want je moet nogal wat invullen… Pfff. Dan maar naar het verblijf, bakkie koffie pakken, want dat had ik wel even nodig. 40 minuten later was hij er en zijn we aan de slag gegaan.

Goed gesprek gehad, en in de tussentijd een verklaring opgesteld. Verklaring doorgestuurd naar de wachtdienst manager van safety en die belde na een kwartier terug dat mijn incident classificatie Blauw E1 heeft gekregen. Wat dat precies inhoud doet er verder niet toe, wat hem betreft kon ik gewoon weer aan het werk, daar kwam het op neer. Nadat alle formaliteiten waren afgehandeld, en ik in de taxi naar Lelystad zat was het inmiddels 03:45 en om 04:20 stapte ik weer uit. Al met al een pittige nachtdienst geworden.

Eerst maar even lekker tukken, wat goed is gelukt. De Wachtdienst van Zwolle had gezegd, zet je telefoon maar uit. Had ik niet gedaan, gewoon op stil gezet. 5x een gesprek gemist van m’n tm. Die had vast iets belangrijks te melden. En dat bleek. Ik moet voor een (digitale) STS commissie verschijnen. Wat dat allemaal inhoud, geen idee. Waarschijnlijk moet ik mij nader verklaren over het voorval, maar dat hoor ik nog wel.

Ben vooral boos en zwaar teleurgesteld in mezelf. Zo’n werkfout… Kan er nog steeds met de pet niet bij.

 

Dienst 610

Dienstnummer is een reservedienst. Over het algemeen zijn het redelijk rustige diensten, met soms wat inhoud. Vandaag was het een dienst met inhoud. De inhoud werd al snel aangepast, een keer of 6 maar hahaha.

Ik zou naar Utrecht en Enschede, het werd uiteindelijk Amsterdam, en Groningen. Aangekomen op Groningen, even snel een peuk en dan met een trein vanaf daar naar Amersfoort rijden. Ook dat werd snel weer aangepast, ging maar tot Zwolle. Inmiddels werd ik dat geklooi wel een beetje zat. Maak een plan en ga daar dan niet meerdere keren in zitten rommelen. Bijkomend ding is, diverse bijsturingen zaten te klooien. Utrecht, Amsterdam en Zwolle.

Maar goed. M’n trein kwam vanuit de werkplaats Onnen binnen rollen. Peuk opgerookt en vertrekgereed gemaakt. Sein uit de stand stop en gaan met dat hok. 12 bakkies ICM (koploper) is een leuk treintje. Kwam in eerste instantie niet verder dan het viaduct (voor de kenners). Trein begon spontaan uit zichzelf te remmen… Met wat kunst en vliegwerk de remmen weer los gekregen, maar bij station Europapark was het toch echt gedaan met de pret.

Hulplijn gebeld, want wat ik wist dat hielp niet. Gelukkig was mijn kennis niet lager dan van die hulp aan de andere kant van de lijn, want wat hij opperde had ik dus al uitgevoerd. 😉 Dus, dat werd de trein uit, nadat ik de handrem had bediend, om alle remmen los te trekken. Leuke wandeling, 12 bakken heen en 12 bakken terug. Nadat ik bij de laatste spuiklep was (remmen lostrekken noemen we spuien) sloegen van 1 bak de remmen toch weer aan. Hulplijn weer gebeld, en de trein als proef even gesplitst. En wat bleek, het laatste stel was de veroorzaker van alle ellende. Van dat stel sloegen de remmen spontaan weer vast.

Goed! Dat weten we dus, wat nu? Na beraad op hoog niveau, stel achter gelaten op Europpark en met de overige stellen m’n weg vervolgd. Met +52 aangekomen op Zwolle, bleef van m’n pauze niet veel meer over dan 25 minuten.

Wat mij een beetje stoorde was, dat ik met de hulplijn in gesprek was en dat er constant andere mensen mij aan het bellen waren. Snap dat ze willen weten wat er loos is, maar als het nummer lang in gesprek is, blijf het dan niet proberen. Mensen bellen, althans ik, gewoon terug als het kan.

Maar goed! Pluim aan de treindienstleider van Groningen, de man van de hulplijn en de bijstuurder van Zwolle. Goed overleg, duidelijke communicatie en, heel belangrijk, kalmte en rust.

Ps: M’n colbert kan in de was. Die was kletsnat geworden van het transpireren. Ondanks dat het niet zo warm was, was het toch even flink doorwerken om de schade te beperken.

 

Werken in crisistijd

Een maandje geleden schreef ik al een blog over de gang van zaken in en rond het ov, en dan met name bij NS. Nu we een maand verder zijn is er niet veel verandert in het OV. Reizigers met belangrijke en minder belangrijke beroepen ondervinden veel “hinder” van reizigers die totaal geen belang hebben bij het reizen met de trein, behalve voor hun eigen plezier.

Uiteraard staat het niet op de voorhoofden van de reizigers geschreven welke reden ze hebben om met de trein te reizen. Wel kan er redelijk goed ingeschat worden of bepaalde reizigers echt met de trein/ov moeten reizen.  Ik ga niet generaliseren, ben absoluut geen racist, maar, (al dan niet goed) geïntegreerde jongens en meisjes in trainingspakken, badslippers, borsttasjes en een dikke joint in de bakkes, die hebben echt geen beroep waarvoor ze met het ov moeten reizen. Zo ook de ouderen, die kost wat het kost toch gebruik willen maken van hun keuzedag, en er met de volgepropte fiets op uit gaan, ook die hebben geen geldige reden om met het ov te reizen.

De adviezen van RIVM en de Regering zijn wat mij betreft veel te vrijblijvend, het had veel strenger gemoeten. Reizen met OV kan, in mijn optiek, pas plaatsvinden in combinatie met een werkgevers verklaring o.i.d.

Zoals ik al eerder schreef, ook bij NS zijn we niet ontkomen aan vele ziektemeldingen. Op advies en in overleg met RIVM, Regering, Rover en LOCOV heeft NS de dienstregeling, al dan niet gedwongen gezien de omstandigheden, verder uitgedund. Nog minder intercity’s, en zoveel mogelijk versterkte sprinters. Helaas was tijdens het in gaan van het wijzigingsblad van begin april iets niet helemaal goed gegaan, * 2 treinen werden opgeheven omdat ze, na de mening van het personeel, te vol waren. De hoon, kritiek, en krachttermen over dit gebeuren suddert sindsdien al 6 dagen voort. Aangevoerd door e.o.a reizigers belangenorganisatie, zonder leden, maar met participanten.

Bij NS hebben we lege diensten, gekenmerkt met NSRDAG, wat inhoud dat je thuis MOET blijven, je jezelf wel in dienst meld, en op oproepbasis je dienst uit zit. Leuk, lekker thuis zitten, maar ik vind er zelf geen reet aan. Je kan net niks doen, aangezien je toch opgeroepen kan worden. En met mijn geluk zal je net zien dat ik lekker bezig ben, ik de bezigheden moet staken en aan het werk kan gaan hahaha.

Helaas zijn er ook collega’s die er, naar het schijnt, misbruik van maken. De verhalen en details kan en mag ik, uiteraard, hier niet delen. Ik hoop wel dat er melding van gemaakt is bij de desbetreffende manager(s) en dat er, als deze ellende voorbij is, er toch sancties op gaan volgen.

We moeten nog een weekje de huidige dienstregeling draaien, de 29e gaan we weer iets meer treinen rijden. NS heeft met de eerder genoemde overlegpartners overleg gehad, de dienstregeling kan weer iets uitgebreid worden. Ik keur het van harte goed.

In deze blog wil ik toch wel een shout-out plaatsen aan de directie, planners, dienstindelers en collega’s van NS, die ondanks deze omstandigheden, ons toch aan het werk proberen te houden. Ook mogen we blij zijn er geen mensen gedwongen ontslagen moeten worden. Bij KLM en andere multinationals gebeurd dat helaas wel.

 

* ik had in overleg met de conducteur die trein(en) absoluut niet opgeheven. 1 balkon afsluiten voor reizigers, deuren sluiten en gaan met dat ding. Reizigers zijn over het algemeen volwassen mensen, die hoeven niet door ons van NS op hun verantwoordelijkheden gewezen te worden. Eigen verantwoordelijkheid zou aanwezig moeten zijn.